Με βάση της παραπάνω συζήτησης, έχει γίνει γνωστό ότι οι δάσκαλοι και εκπαιδευτές έχουν πλέον την μοναδική ευκαιρία να προετοιμάσουν τους μαθητές να λειτουργούν σε μια ψηφιακή και παγκόσμια κοινωνία. Ωστόσο, με αυτό έρχεται μια αυξημένη απαίτηση προς τους δασκάλους/εκπαιδευτές να αναλάβουν μια ποικιλία ρόλων και θέσεων προκειμένου να παρέχουν ολοκληρωμένα μαθήματα που προσφέρουν την υψηλότερη δυνατή μαθησιακή ευκαιρία για τον μαθητή/συμμετέχοντα. Οι εκπαιδευτικοί καλούνται τώρα να κάνουν όχι μόνο παιδαγωγικές προσαρμογές, αλλά και να αναπτύξουν τη δική τους ευαισθητοποίηση και κατανόηση των διεθνών αναπτυξιακών θεμάτων, όπως η κλιματική αλλαγή και οι διαρθρωτικές ανισότητες, καθώς παράλληλα αναπτύσσουν την πολιτιστική τους κατανόηση για το υπόβαθρο των μαθητών τους. Οι δάσκαλοι ενθαρρύνονται να βρουν τρόπους να ενσωματώσουν το υπόβαθρο των μαθητών τους στην τάξη με σεβασμό και ουσιαστικό τρόπο.
Έχοντας αυτό κατά νου, οι δάσκαλοι και εκπαιδευτές χρειάστηκε συχνά να αναλάβουν διπλό ρόλο, του ερευνητή και του διαμεσολαβητή. Η έρευνα έχει γίνει θεμελιώδης και ένας αυξανόμενος τομέας ενδιαφέροντος για εκπαιδευτικούς, εκπαιδευτές και τα ιδρύματα όπου εργάζονται. Με τις καινούργιες μεθοδολογίες που αναδύονται, οι εκπαιδευτικοί συχνά βρίσκονται στην θέση να «αναβαθμίσουν» και να ερευνήσουν περαιτέρω νέες αναδυόμενες τάσεις και πρακτικές. Η μάθηση της διδασκαλίας είναι μια δια βίου διαδικασία, οπότε είναι σημαντικό να παρέχουμε συνεχείς και ουσιαστικές ευκαιρίες για επαγγελματική ανάπτυξη των εν υπηρεσία εκπαιδευτικών που θα προωθήσουν την πρόοδο τους στην παιδαγωγική τους εξειδίκευση (Atay, 2008). Προωθείται η συνεχής κριτική σκέψη για την πρακτική κάποιου. Ένας βασικός τομέας ενδιαφέροντος σχετικά με την επαγγελματική ανάπτυξη είναι η επιθυμία των εκπαιδευτικών να εξελίξουν την ικανότητά τους να «εκσυγχρονίσουν την τάξη» μέσω της χρήσης νέων τεχνολογιών όπως η Εικονική Πραγματικότητα και η εμπλοκή με νέες τάσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπως το «TikTok». Αναμένεται τώρα από τους εκπαιδευτικούς να προετοιμάσουν τους μαθητές τους για τον ψηφιακό κόσμο και να τους υποστηρίξουν για να ενημερώνονται για τις νέες τεχνολογίες. Όπως περιγράφεται σε βάθος στο 1ο μάθημα, ο ψηφιακός γραμματισμός είναι απαραίτητος για να επιτρέψει στους μαθητές να λειτουργούν αποτελεσματικά στη σύγχρονη κουλτούρα. Αυτό με τη σειρά του ασκεί τεράστιες πιέσεις στους εκπαιδευτικούς να αναπτύξουν πρώτα τη δική τους κατανόηση της ψηφιακής τεχνολογίας. Ένας από τους πιο διακεκριμένους ερευνητές και εκπαιδευτικούς είναι ο Mark Pegrum, ο οποίος δηλώνει ότι «για να παραμείνει σχετική η διδασκαλία των γλωσσών μας, τα μαθήματά πρέπει να περιλαμβάνουν μια μεγάλη ποικιλία αλφαβητισμών που ξεπερνούν την παραδοσιακή γραμματική εκτύπωση. Η διδασκαλία της γλώσσας αποκλειστικά μέσω της έντυπης μορφής της είναι, στη σημερινή εποχή, άδικο προς τους μαθητές γιατί δεν καλύπτει όλες τις σημερινές και μελλοντικές ανάγκες τους» (Pegrum et al., 2013).
Pegrum και συνάδελφοι μοιράστηκαν την ακόλουθη δομή ως οδηγό για εκπαιδευτικούς να εξετάσουν στο πλαίσιο των ψηφιακών γραμματισμών: