5.1.1 Ψηφιακοί γραμματισμοί ως κυρίαρχοι γραμματισμοί

Ο Brian Street  είναι πιθανόν ο σκεπτόμενος που είναι πιο πολύ υπεύθυνος για την σημερινή έννοια του “γραμματισμού” όχι ως μια ενοποιημένη δεξιότητα ή ιδιότητα που οι άνθρωποι ή έχουν ή δεν έχουν, αλλά ως κάτι που καλύτερα να θεωρείται στον πληθυντικό: γραμματισμοί (Street: 2016).O  Street δανείστηκε την έννοια των “κοινωνικών πρακτικών” (πως συμπεριφέρονται οι άνθρωποι σε συγκεκριμένες συνθήκες) από την αρχική του ειδίκευση στην ανθρωπολογία. Το χρησιμοποίησε αυτό για να εντοπίσει τις “πρακτικές γραμματισμού”- ανθρώπινες δραστηριότητες ή συνθήκες που περιλαμβάνουν ανάγνωση ή γραφή. Αυτές οι πρακτικές είναι ποικίλες και αλλάζουν γρήγορα με την πάροδο του χρόνου, οπότε η γραφή μιας κάρτας γενεθλίων είναι πολύ διαφορετική δραστηριότητα από τη γραφή μιας λίστας για ψώνια και οι δύο αυτές δραστηριότητες μπορούν τώρα να διεξαχθούν ψηφιακά ή διαδικτυακά, με τρόπους που δεν ήταν δυνατόν ή λιγότερο συχνοί πριν μερικά χρόνια.  Όταν οι άνθρωποι αποκτούν συγκεκριμένες δεξιότητες γραμματισμού, μαθαίνουν ‘τρόπους να κάνουν πράγματα’ με την ανάγνωση και τη γραφή που μπορεί να είναι διαφορετικοί από την προηγούμενή τους εμπειρία.  Δεδομένου της πολλαπλότητας των γραμματισμών  και των πρακτικών γραμματισμού στην κοινωνία, ο Street μιλά επίσης για αυτό που αποκαλεί κυρίαρχους γραμματισμούς– γραμματισμοί που με κάποιο τρόπο προσδίδουν ισχύ ή κύρος στον/στην χρήστη.  Αυτοί οι γραμματισμοί επίσης αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου, οπότε στο ΗΒ, όπου πριν μια δεκαετία θεωρείτο υψηλού κύρους γραμματισμός η έκδοση επιταγής (κάτι το οποίο φανέρωνε ότι είχες τραπεζικό λογαριασμό και ίσως θα μπορούσαν να σε εμπιστευτούν ότι θα πληρώνεις τους λογαριασμούς σου), σήμερα η έκδοση τραπεζικού λογαριασμού θεωρείται υπερβολικά παρωχημένη και επιδεικνύει ότι ίσως δεν έχεις εύκολη ψηφιακή πρόσβαση σε χρήματα. Σήμερα, χωρίς αμφιβολία, και ιδιαίτερα στον απόηχο του Κορωναϊού, οι περισσότεροι κυρίαρχοι γραμματισμοί είναι ψηφιακοί και αυτό σίγουρα σημαίνει ότι οι ψηφιακοί γραμματισμοί συγκεκριμένα πρέπει να είναι το επίκεντρο των εργασιών μας με χαμηλότερου εκπαιδευτικού επιπέδου εκπαιδευόμενους/ες, αν θέλουμε να ενισχύσουμε την ενδυνάμωση και πρόοδο τους στην κοινωνία μέσω της ανάγνωσης και της γραφής.